6 weken, een brullende en non-stop wenende baby. Ineens vanuit het niets. Ondertussen had hij ook uitslag gekregen en weigerde hij nog te drinken. Ik ging met hem naar de dokter en het verdict, koemelkallergie en reflux. We waren vertrokken voor een lange zoektocht.
De slechte start met groentepap
Fast forward naar 4 maanden. Ondertussen waren we goed op weg met Novalac Allernova AR en was het tijd voor zijn eerste groentepap. We kregen van de dokter instructies om een beperkt aantal groenten te proberen namelijk zoete aardappel, venkel, witloof en broccoli. En zo begon het… Hij deed een paar hapjes, trok een bedenkelijk gezichtje en ik moest ermee lachen. “Ach morgen weer een nieuwe dag om te proberen”, dacht ik.
De dagen vorderden, hij bleef amper een paar hapjes nemen en had er snel genoeg van. In de dag was hij een vrolijk kereltje maar ‘s nachts weende hij veel, heel veel. Zo hebben we dit 6 weken volgehouden. In de dag at hij maximum 100gr en ‘s nachts zette hij het op een wenen. Ik was op en belde de kinderarts.
Al een geluk hebben wij een goede dokter waar je steeds snel terecht kunt. Ik kon diezelfde dag nog langskomen met Finn en wallen onder mijn ogen. Nee, een baby die ‘s nachts zoveel ligt te wenen en amper wilt eten, is niet normaal. We moesten even een rustpauze inlassen en rustig opnieuw starten begin augustus. En dan heb ik het echt over heel rustig. Dat betekent elke groenten alleen introduceren en telkens met een koffielepeltje, de dag erna 2 koffielepeltjes en zo opbouwen tot je op het einde van de week aan 100gr zou komen. Zo weten we zeker dat hij ertegen kan.
Terug naar af
In de komende weken kreeg hij enkel zijn vertrouwde melk, Finn sliep terug beter en wij waren opgelucht. Dan kwam augustus en we moesten weer van start. Met een bang hartje introduceerden we opnieuw groenten. Wat een gedoe…. en zot lijkt hij er niet van. Ondertussen werd onze omgeving ongeduldig en ongerust… Hij is 7 maanden en eet amper groenten.
Na 3 weken kreeg hij opeens uitslag, begon hij te hoesten en terug veel te wenen. Niet te spreken over de nachten die opnieuw slechter werden. “Oh nee, hier gaan we weer”, dacht ik en de moed zonk me in mijn schoenen. Na 3 dagen belde ik de kinderarts. Wat bleek? De samenstelling van zijn melk was veranderd door de fabrikant en waarschijnlijk heeft hij even tijd nodig om zich aan te passen. Ik begrijp nog steeds niet waarom een fabrikant een samenstelling van een melk wijzigt als er zoveel kindjes gevoelig zijn. Je moet weten dat dit de enige melk op de markt die anti-reflux en voor kindjes met een koemelkallergie is dus we hadden niet veel keuze dan het uit te zitten…
In het weekend kreeg hij koorts en we gingen naar de kinderarts van wacht. We kwamen toevallig terecht bij een allergoloog die voorstelde om hem te laten testen. Tot aan de uitslag van de onderzoeken mochten we ook geen groentepap meer geven. De koorts beterde maar hij bleef ontzettend veel last hebben van slijmen, overgeven en veel wenen ‘s nachts. De week daarop hadden we een afspraak om alles te bespreken, opnieuw een week later konden we de onderzoeken laten doen. En dan weer een week later zou de uitslag er zijn. Bij de eerste 2 afspraken gaven we aan dat hij amper sliep en veel overgaf maar toch moesten we afwachten.
De dagen vorderden, na elke melk gaf hij over en na een tijdje dronk hij gewoon minder. We begonnen ons zorgen te maken en sliepen amper. Finn was duidelijk niet op zijn gemak. Wat was het zielig voor hem. Mijn moederhart brak in 2 en ik kon niet meer. Ondertussen was hij ook 8 maanden en stilletjesaan begon ik me zorgen te maken over zijn achterstand met groentepap. En dan heb ik zelfs nog niet gesproken over het fruitpap.
Een plan van aanpak
Donderdag hadden we een afspraak maar ik kon het die bewuste maandag niet meer aanzien en belde naar onze eigen kinderarts. Ik legde alles uit en opnieuw konden we direct komen. Ze zei me: “dit is niet goed, hopelijk is hij niet te veel vermagerd”. Ze belde naar het ziekenhuis en al een geluk was de uitslag er al. Omdat hij nog zo klein is, kan het zijn dat niet alles uit de resultaten komt maar hij testte positief op een kattenallergie. Wij hebben een huiskat…
Onmiddellijk kregen we een plan van aanpak: (1) de melk moet ingedikt worden met gelilact, (2) na elke voeding gaviscon geven, (3) een stappenplan om opnieuw groenten te introduceren, (4) een puffer voor zijn slijmen en hoest. En onze kat… “ja, houdt ze zoveel mogelijk uit elkaar en het kan zijn dat je binnen enkele weken een nieuwe thuis zal moeten geven. We zien eerst hoe het loopt met dit stappenplan.”
Vol goede moed ging ik hiermee naar huis, we hadden een plan van aanpak. Ik reed onmiddellijk langs de apotheker en ging alles halen. Zijn eerste flesje dronk hij onmiddellijk met gelilact. Wat gebeurde er? Alles bleef binnen, een opluchting.
Een nieuwe start met groentepap
Stilletjesaan begonnen we terug met worteltjes, dat ging goed. Zoete aardappel en witloof kwamen erbij maar de nachten waren nog steeds slecht (lees elke 20 minuten wakker en het op een wenen zetten). We hadden de indruk dat hij gewoon last bleef hebben van zijn slijmen en dat dit niet lag aan de groentepap. Opnieuw ging ik langs onze kinderarts.
Extra puffer erbij en een voorschrift voor de kinesist, dat kreeg ik mee. Waarom blijft hij last hebben van slijmen en hoesten? Ja, er loopt een dier thuis rond waar hij allergisch voor is…
We zijn een week verder en ondertussen eet hij 4 groenten en wat zijn we trots. We mogen zelfs 2 keer per dag groenten geven. Zo gaat het terug stilletjesaan de goede richting uit. En zijn slijmen? Zijn er nog steeds…. maar door de kinebeurten worden ze wel losser en komen ze beter naar boven. De moeilijke beslissing staat om de hoek te wachten.
Het is al een hele zoektocht geweest en regelmatig zitten we met onze handen in het haar. Een koemelkallergie is een uitdaging maar ik wist niet dat dan het groente- en fruitpap ook moeizaam ging verlopen. Finn is nu bijna 9 maanden, stap voor stap krijgt hij meer groenten en hoop ik dat hij zijn achterstand zal inhalen. Uiteraard maak ik mij zorgen over zijn ontwikkeling. Deze week hebben we voor de eerste keer nog maar net een rijstwafeltje speciaal voor baby’s gegeven. Hij is het nog niet gewoon om brokjes te eten… en dan niet te zwijgen over alle smaken die hij nog moet leren kennen. Dan moeten we maar vertrouwen hebben in dat alles goed komt.
Epiloog
Deze blog schreef ik een maand geleden. Ondertussen hebben we onze poes een nieuwe warme thuis gegeven en binnen de week was het met Finn beter. Geen slijmen, geen kine, geen puffers, geen gelilact/gaviscon of medicatie meer. Het was een zeer moeilijke maar wel de juiste beslissing zo blijkt. We zien hem nu met grote sprongen vooruit gaan. Hij eet steeds meer groenten, kip, vis en sinds kort ook brood. Zelfs de kinderarts verschoot van zijn vooruitgang en verwacht dat we vanaf 1 jaar melk of sojamelk mogen proberen te introduceren. Vermits we alles maar 1 per 1 mogen geven, staat binnenkort eindelijk fruit op de planning.
Finn is nu 10 maanden en de nachten gaan ook veel beter mede dankzij de slaapgids van Snuggles and Dreams en waarschijnlijk omdat hij zich nu beter voelt.
Vanaf het begin was het een enorme uitdaging om de allergieën en reflux onder controle te houden. En dan nu stap voor stap groenten en fruit te introduceren maar we zijn op de goede weg. Eindelijk heb ik het gevoel dat het inorde gaat komen.
