Bij Sinterklaas krijg ik altijd een dubbel gevoel. Ik vind het ontzettend leuk om cadeautjes klaar te leggen voor de kinderen. Alles stiekem nog ‘s avonds voorbereiden om dan ‘s ochtends die blije en verbazende snoetjes te zien. Geweldig!

Hoe het begon

En dan wringt er toch een schoentje. Op een dag vroeg Emma mij: “Mama, is Sinterklaas echt?”. Ik zag in die grote bruine ogen en ik kon en wou niet liegen tegen haar dus ik speelde de vraag terug: “Wat denk jij?”. Ze keek even, trok een grappig gezichtje en zei vragend: “Nee?”. Tja, je kan van mijn gezicht veel aflezen en ze had me door. Ik vertelde het verhaal van de man die vroeger cadeaus uitdeelde aan de kindjes die niks hebben en voor die goede daad wordt hij nog steeds gevierd: Sinterklaas. Het verhaal hing misschien met haken en ogen aan elkaar, maar ik was niet voorbereid dus give me some credit. Ik kon toch nog de twijfel op haar gezicht aflezen.

Een paar weken later had ze het in de klas verteld en natuurlijk had de juf het spelletje gespeeld van de Sinterklaas die echt bestaat. Dit was vorig jaar. De vraag of hij nu echt of niet bestaat, is nog een paar keer terug gekomen hoewel ze weet dat wij de cadeaus kopen en klaarzetten. De magie rond Sinterklaas is niet verdwenen. Ze vindt het nog steeds ontzettend leuk. Regelmatig knipt ze speelgoed uit en plakt het op een groot papier. Maar daarnaast laat ik haar soms ook spullen en speelgoed verzamelen om weg te geven aan Moeders voor Moeders. Zij weet dat er kindjes zijn die het minder of zelfs niks hebben.

Redenen om eerlijk over Sinterklaas te zijn

Bij de jongens ga ik hetzelfde doen. Finn is helemaal weg van Sinterklaasliedjes maar ik ga hem niks voorliegen. Als Finn en Lucas ernaar vragen, krijgen ze een eerlijk antwoord. Voor mij is het belangrijk om een open en eerlijke relatie met mijn kinderen te hebben. Ik kan niet pretenderen dat ze eerlijk moeten zijn, als ik dat zelf niet zou zijn. Daarnaast krijg ik ook de kriebels van “kinderen moeten flink zijn of ze krijgen geen cadeau” of zelfs “worden in de zak van Piet gestoken”. Dat legt een druk op kinderen. Er zijn veel kinderen die moeilijk slapen rond Sinterklaas-tijd. Ook het feit dat er iemand vreemd in huis zou komen om cadeautjes te leggen of dat ze op de schoot van een vreemde “moeten” zitten, is daarmee allemaal van tafel geveegd.

Hoe het verder verliep

De volgende vraag die ze me stelde was: “Is de Paashaas echt?”. En daar gingen we weer …

Trouwens voor dit jaar hebben wij een afspraak: omdat zij weet dat wij het zijn, gaan we de cadeautjes in huis verstoppen. Sinterklaas heeft dus bij ons een extra dimensie gekregen (lol). Ook al weet Emma hoe het echt zit, zoals ik al zei, blijft ze het leuk vinden om brieven te “schrijven” naar de Sint met haar verlanglijstje. Hieronder kan je verschillende versies terug vinden om te gebruiken.

P.S.: het is niet omdat ik het zo doe, dat jij het daarom ook zo moet doen. Graag deel ik een ander manier om er naar te kijken. But you do you 😉